Nieuwe truien ruiken niet lekker. Die stinken!

“Bah mama, deze trui stinkt!” Dit is standaard het antwoord dat Dylan geeft als ik met nieuwe truien kom. Heb je ook dat jouw kind alleen maar kleren aantrekt die ruiken naar jullie wasmiddelen? Of als de kleren te lang hebben gelegen in de kast, dat je ze weer opnieuw kan wassen. Anders worden ze niet aangetrokken. Vind jij dat irritant?

Ik vond dat een paar jaar geleden echt zo irritant, steeds dat ruiken aan alles

Ik kon me daar echt zo aan irriteren als hij weer moeilijk ging doen om kleren aan te trekken. Wat maakt het toch uit dat het net even wat anders ruikt dan anders. Het werd dan echt een strijd tussen hem en mij. Ik kan je zeggen dat het met een kind met een erg sterke eigen wil echt een uitdaging is om dat te winnen. Vaak lukte het wel dat hij het ging aan doen, maar dan was hij de rest van de dag niet te genieten. Ik snapte niet waarom hij dan zo moeilijk deed de rest van de dag. Het was toch opgelost?

Gevoelige kinderen hebben ruiken zeer goed door hun veel gevoeliger neus

Nu weet ik wel beter. Gevoelige kinderen hebben gewoon een veel gevoeliger neus. Als iets net iets anders ruikt, dan kunnen ze daar al overprikkelt van raken. Wat ik dus deed bij Dylan was lekker er voor zorgen dat hij overprikkelt raakte. De rest van de dag werd hij alleen nog meer overprikkelt door constant die vieze lucht te moeten ruiken. Ik raakte zelf ook overprikkelt, doordat ik mijn zin door drukte en niet keek hoe ik het kon oplossen. Door de strijd verspilde ik ontzettend veel energie en daar raak ik natuurlijk zelf ook overprikkelt van.

Ik blijk hetzelfde ook te hebben, maar dan op voelen

Ik wist van mezelf wel dat ik altijd nieuwe kleren moet wassen, maar ook als ze te lang in de kast hadden gelegen. Ik kan niet tegen alle wasmiddelen en stof. Dat is standaard bij nieuwe kleren en als het te lang in de kast heeft gelegen. Dan moet ik het echt eerst wassen. Anders heb ik gelijk eczeem. Wat is dan toch de reden dat ik het van mezelf wel accepteer en van Dylan niet?

Mijn moeder toonde begrip

Toen ik nog op de basisschool zat had ik met mijn moeder een soort gelijk voorval. Ik ben allergisch voor wol. Mijn moeder had een trui gekocht en daar zou geen wol in zitten. Ik had hem aangedaan en voelde meteen dat er wel degelijk wol in zat. Toch moest ik hem aanhouden, want er zat geen wol in. Binnen een uur zat ik helemaal onder het eczeem. Mijn moeder heeft toen snel mijn trui uit gedaan en me naar buiten gestuurd. Op deze manier kon ik snel afkoelen en zakte mijn eczeem. Na die tijd bood mijn moeder haar excuses aan. We maakten toen de afspraak dat als ik aangeef dat er wol in zit, ik het niet hoef te dragen. Wat voelde ik me serieus genomen.

Ik keek niet hoe ik het kon oplossen

Dit voorval kwam weer boven en toen viel het kwartje ineens. Ik was steeds mijn zin aan het doordrukken. Ik keek niet hoe ik het kon oplossen. We hebben gekeken hoe we het konden gaan oplossen. Dylan gaf aan dat hij het wel wil dragen, als het maar niet stinkt. Het moest ruiken naar ons wasmiddel, dan vond hij het niet meer stinken. Doordat ik het heb losgelaten was de keuze van Dylan heel makkelijk te accepteren. Het is gewoon zoals het is. Hij kan er ook niks aan doen dat hij zo goed kan ruiken. Juist door begrip te toon richting gevoelige kinderen zullen ze zich veel meer gehoord voelen.

Bij nieuwe kleren gaat Dylan eerst ruiken

We hebben nu afgesproken dat Dylan heel snel het nieuwe kleding stuk gaat passen. Als het past ga ik het meteen wassen. Daarna gaan we eventueel de etiketjes eruit halen. Hij vind namelijk niet alle etiketjes kriebelen. Ook kleren die lang in de kast hebben gehangen was ik voor dat ik het in de kast leg.

Ook als kleren na een tijdje niet meer lekker zitten en hij wil het daarom niet aan, gaan de kleren meteen weg. Ik ga niet meer de strijd met hem aan.

Als je het los kan laten en daardoor begrip toont richting jouw kind. Ga je zien dat het je veel minder energie gaat kosten. De sfeer in huis blijft gezelliger. Het grootste voordeel is dat jouw kind zich gezien en gehoord voelt. Daardoor zal het een stuk beter in zijn vel zitten. Het leert ook op deze manier dat het naar zijn lichaam mag luisteren en wat hij waarneemt ook klopt.