Opvoeden doe je samen. Toch?

Spring jij ook altijd in de bres voor je kind als je partner jouw kind terecht spreekt? Vind jij dat jij het beter weet qua opvoeden? Wil je dan ook graag je gelijk hebben?

Ook wij hebben onze meningsverschillen over opvoeden van Dylan

Ik had het laatst met een moeder van een vriendje van Dylan er over. Ze vroeg zich af of ik vaak van mening verschilde met mijn man over de opvoeding. Natuurlijk verschil ik qua mening over de opvoeding met Jeroen. We komen beide uit een totaal verschillend gezin qua opvoeding.

Vroeger konden we echt ruzie hebben over het opvoeden

Vroeger hadden Jeroen en ik ook vaak woorden over de opvoeding. Vooral toen ik net ontdekte dat Dylan en ik hooggevoelig zijn. Door de kennis die ik daar op deed wist ik natuurlijk veel beter hoe we Dylan  moesten opvoeden. Ik kon de controle toen totaal niet loslaten richting Jeroen. Ik wilde ook steeds graag mijn gelijk hebben.

Ik greep vaak in als ze als kemphanen tegen over elkaar stonden

Als Dylan en Jeroen weer als kemphanen tegen over elkaar stonden greep ik in, want ik wist het natuurlijk het beste. Ik had me immers verdiept in hoogsensitiviteit.

Je mag verschil van mening hebben met je partner

Natuurlijk mag je verschil van mening hebben met je partner. Dat zal altijd zo blijven. Dat hebben Jeroen en ik ook. We hebben allebei verschillende opvoedingen gehad en dat geven we Dylan ook mee in zijn opvoeding. Het maakt niet uit dat we verschillen van mening. We weten van elkaar wat we graag willen meegeven in de opvoeding.

We zijn samen gaan zitten om het over opvoeden te hebben

We zijn samen gaan zitten en hebben gekeken hoe we zelf zijn opgevoed. Wat zouden we nu graag Dylan mee willen geven qua opvoeding. We kwamen er toen achter dat we van mening verschilde over sommige dingen. Daar hebben we compromis voor bedacht.

We waren het erover eens dat we het niet eens waren met elkaar

Door respect naar elkaar te tonen dat de ander het anders doet, een andere mening heeft heb je al zoveel gewonnen. Daardoor kregen we al veel minder meningsverschillen. Ieders doet het op zijn eigen manier en dat is goed.

Ik begreep opeens beter waarom Jeroen niks van me wilde aannemen

Nu weet ik dat het averechts werkte mijn manier van de opvoeding opdringen. Jeroen nam niks van me aan en eigenlijk viel ik Jeroen af tegenover Dylan.

Gevoelige kinderen hebben namelijk heel snel door als je je partner onderbreekt en dus niet met elkaar eens bent. Ze kunnen daar ook misbruik van maken, omdat ze weten dat jij het er niet mee eens bent. Eigenlijk kies je onbewust partij voor jouw kind.

Nu loop ik weg als Jeroen en Dylan het niet eens met elkaar zijn

Ik pak het dus nu anders aan. Als Jeroen en Dylan weer ruzie hebben laat ik het ze lekker zelf oplossen en ga ik weg. Ik ga expres weg, omdat anders Dylan alsnog door heeft dat ik het niet eens ben met de aanpak van Jeroen.

Ik laat zien hoe ik het aanpak

Als ik in eenzelfde situatie beland met Dylan als Jeroen pak ik het op mijn manier aan. Vaak ziet Jeroen dan dat er geen ruzie van hoeft te komen. Na die tijd wil Jeroen het er over hebben. Dan zeg ik hoe ik het aanpak. Niet eerder, want dan staat hij er niet voor open.

Soms is het ook andersom en dan zie ik dat Jeroen iets doet wat veel handiger is. Dan vraag ik ook aan hem om advies.

Ik hoef niet meer mijn gelijk te hebben

Door op deze manier samen met de opvoeding bezig te zijn hebben we respect naar elkaar toe. Ik hoef echt niet meer mijn gelijk te hebben. Ik heb liever dat we allemaal gelukkig zijn in plaats van dat ik steeds mijn gelijk krijg.